Fryslân is ús thús
Het zijn de vergezichten. De altijd spectaculaire zonsondergangen. En het gevoel van eeuwige vakantie dat Friesland tot de provincie maakt waar ze nooit meer weg willen. Peter en Jolanda Hoogendoorn boerden in het midden van het land, maar vertrokken 30 jaar geleden naar het Friese Luinjeberd. Ook nu ze de mogelijkheid hebben om weer terug te keren naar de bakermat, kozen ze voor Fryslân.
"We gaan wonen bij Ernie en Bert"
‘We gaan wonen bij Ernie en Bert’ zeiden hun kinderen, die toen in de kleuter- en Sesamstraat-leeftijd waren en Luinjeberd maar een lastig woord vonden. Dat was nog wat om als jong gezin naar dat als stug bekend staande Noordelijke volkje met hun eigen taal te verhuizen. Maar Peter en Jolanda wilden als melkveehouders in Tienhoven (bij Utrecht) begin jaren negentig graag uitbreiden. Strakke regels van het natuurgebied waar ze boerden, verhinderden dat. En in 1994 werd besloten naar de provincie te verhuizen waar ‘ruimte genoeg’ was. Niet lang daarna bestond het bedrijf uit 120 in plaats van 50 melkkoeien en hadden ze zelfs geen moeite meer met 'Bûter, brea en griene tsiis’.
Van boeren naar stallen
Ruim 12 jaar boerden ze vanuit Luinjeberd, totdat Peter fysieke problemen kreeg en het bedrijf moest verkopen. De koeien werden geveild. De loodsen kwamen leeg. Peter en Jolanda, ondernemers pur sang, besloten de loodsen te gebruiken voor een stallingsbedrijf voor campers, caravans en boten. Dat bleek een gouden greep. Het was niet alleen veel minder werk dan het boeren, maar de verdiensten waren ook beter en daarnaast ‘We waren nu eindelijk echt eigen baas, want als melkveehouder word je geleefd (door onder meer melkfabriek en overheid ) en voelden we ons nooit ‘echt’ ondernemer. Veertien jaar werd het stallingsbedrijf met vaste hand geleid, waarvan de laatste 2 jaar gecombineerd met een B&B. Toen vonden Peter en Jolanda het mooi geweest. Ze waren inmiddels tegen de 60 en ze wilden kleiner wonen, minder werk, maar veel vrijheid.
" We waren eindelijk eigen baas."