‍Kippen en kaas

Aan het brede L-vormige woonhuis zitten nog twee gebouwen. Een kaasmakerij en hooitas. Met daar weer achter twee langgerekte stallen van elk 325 meter. Ook hier fraai metselwerk en originele ramen. Verder op het erf een forse opslagschuur, bakhuis, werktuigberging, ligboxenstal -die ging tegen de vlakte, want geen monumentale waarde- en open houten kapschuur waar ooit 40 koeienstonden te grazen. Nu huppelen er kippen over het erf, en die hebben het - getuige hun gekakel - flink naar de zin. Ernest:

“Het enige probleem is dat er af en toe een vos rondloopt. Maar dat lossen ze zelf goed op, merk ik.”

Brug in de hooitas

Met de boerderij moest flink wat gebeuren. Er was wat je noemt ‘achterstalligonderhoud’. Ernest: “Als eerste hebben we het enorme pannendak gelift, van het woonhuis en de aangrenzende stallen. Om dat met een isolerende laag wind- en waterdicht te maken en goed te isoleren. Daarna hebben we het dak weer pannetje voorpannetje teruggelegd.” Toen was de binnenkant van de stallen aan de beurt. Elektra, nieuwe betonvloeren, ramen in de daken, de houten zoldering eruit voor meer licht en ruimte, en tien procent van de houten balken moest hij vervangen. Want ja, in een zo’n eeuwenoude veestal krijg je vanzelf vocht in het hout. Hij plaatste een brug in de hoge voormalige hooitas en daarmee was zijn ‘garage’ grotendeels klaar.

Ernest is nog aan het klussen in een andere stal op het erf. “Die willen we gebruiken voor het stallen van classic sportauto's.”

Ook de houten kapschuur krijgt nog een verfje. De grootste verbouwuitdaging? “Dit gebouw is heel groot. Je loopt al gauw tegen de grote oppervlakte en hoeveelheid materiaal aan. Je praat overeen dakvlak van meer dan 400 vierkante meter voor een stal. Dat moet je stukje bij beetje doen. En we hebben geen haast hè. Dit is echt een meerjarenproject.”

Juiste mensen

De Buitenstate makelaar Harold van Rooij was heel behulpzaam, vertelt Ernest. Hij opende de weg om met de gemeente te spreken over een herbestemming van de boerderij. ‘Dit willen we ermee doen, past dat bij jullie visie. Zo ja, dan willen we graag kopen’. Ernest: “Ik kom uit Scheveningen en kende hier niemand. Harold wist binnen de gemeente precies bij wie hij moest zijn. Ze wilden daar vooral graag dat we de boerderij als monument bleven onderhouden.”

Austin Healey 3000 

Overeen tijdje is het woonhuis klaar. Ernest ziet zichzelf al zitten, vlak achter de Lekdijk. ‘s Weekends en tijdens vakanties. Achter het huis stroomt de Kromme IJssel en daarop peddel of vaar je zo het oude centrum van IJsselstein binnen. Want ja, de omgeving is toch wel een bonus. In de schuur staat zijn Austin Healey3000 uit 1968 alvast warm te draaien. Ernest:

“Daar rijd ik het meest in. Het is het laatste type Austin Healey dat door het merk gebouwd is. Nog helemaal in originele staat. Nooit gerestaureerd, niks mee gebeurd. Het is heerlijk daarin straks te toeren over de dijk. Vlak voor zonsondergang, of vlak na zonopkomst, dan heb je die hele weg en het uitzicht voor je alleen.”

‍

Over Ernest

Ernest is niet zomaar een auto knutselende hobbyist, maar een hotshot in de autosport. Hij werkte als motoringenieur voor BMW en werd in 2005 Motoristi della Ferrariwaar hij zeven jaar onderdeel was van Formule 1-team. Nadien was hij teambaas van MTEK, het BMW-team dat uitkwam in de FIA World Endurance. Een competitie die bestaat uit negen wedstrijden die minimaal vier uur duren, waaronder de 24uur van Le Mans. BMW trok zich in 2019 uit die racewedstrijd terug. Ernest richt zich nu op onderhoud van raceauto’s en klassieke sport auto's. Ook is hij samen met zijn vrouw Suzette eigenaar van Windtown, een bedrijf met twee watersporthotels in Brazilië en Zuid-Afrika.