Dierenliefhebber in de slagerij

Hij is gek op dieren. Al als zevenjarig jongetje vind je hem elke middag en ’s weekends op de kinderboerderij in Enschede, en nou en of, meehelpen natuurlijk. “Ik nam van alles mee naar huis. Mijn ouders hadden een slagerij en woonden in een gewone woonwijk, en dan stond er ’s zomers ineens een ezel of een setje jonge konijnen in de tuin.” De landbouwhogeschool na de HAVO? Hij kiest voor de lerarenopleiding, maar dat is het niet. Wat dan wel? ‘Als je het niet weet’, zegt zijn vader, ‘dan kom je mij maar helpen in de slagerij, en ga je tussendoor naar de slagersvakopleiding’. En dat bevalt hem eigenlijk prima. “Ik dacht van ja, nou kan ik die vierjarige opleiding ook net zo goed afmaken.” Een dierenliefhebber die in de vleesbusiness gaat, ahum, dat klinkt een tikkie gek. “Uitbenen enzo, okay, maar ik kan een koe niet slachten. Ik bracht ze ’s ochtends als ze in de slagerij aankwamen, liever nog wat gras.”

Die eigen slagerij komt er niet. Bas blijkt een talentvol scheids.

‍

Telefoon in Sevilla

Die eigen slagerij komt er niet. Bas blijkt een talentvol scheids. Al vanaf zijn vijftiende fluit hij officiële KNVB-wedstrijden. Bij de bond ontwaren ze een talentje. Dertien jaar later rolt hij het betaald voetbal in. In 2011 debuteert hij op Champions League-niveau. Zijn wooncarrière groeit met zijn roem mee. Van een rijtje en een tweekapper komt hij terecht in het groen. In een fraai boerderijtje uit 1800, zegt hij, met 2800 meter grond. Leuk voor een paar geitjes op het erf, maar hij wil meer dieren om hem heen. Een soort eigen kinderboerderij. En die kans komt in 2017. Hij krijgt een telefoontje, vlak voordat hij met zijn fluit de grasmat van het Estadio Ramón Sánchez Pizjuán van Sevilla FC oploopt. Het is de eigenaar van een stalhouderij waar hij zijn paard heeft staan. ‘Het huis naast ons komt te koop’. Een boerderij uit de jaren dertig met drie hectare grond, in het buitengebied ten zuidoosten van Enschede. Het huis met paardenbak ligt verscholen tussen de bomen. Er woont een voormalige huisarts wiens vrouw eerder is overleden. “De weilanden achter zijn helemaal verwilderd met pit gras en noem maar op.” Ook de boerderij zelf kan wel een verfje gebruiken. “De huisartsfamilie leefde in het voorhuis. Aan de deel hadden ze niks gedaan

‍

Alles hoeft ook niet direct perfect te zijn.

Dieren hebben prioriteit

Bas gaat met zijn vriendin Chantal aan de slag (“Zij is ook een dierengek. Als ik ’s avonds laat thuiskom, en haar niet kan vinden, ligt zij soms in de stal tussen de varkens te slapen”). Het liefst doen ze alles zelf: nieuwe keuken, nieuwe badkamer, nieuwe vloer. Waterleidingen, elektra en dat soort basiszaken uitgezonderd. Nadat die zijn aangepakt, gaan ze direct in de boerderij wonen. “Dan ervaar je beter wat je waar precies wilt veranderen. Dat leer je pas als je er al woont. Alles hoeft ook niet direct perfect te zijn. Er moet iets te wensen overblijven.” Ze stoppen vooral energie in de stallen, oude varkensschuur en omheining voor de paarden. “Dat is voor ons belangrijker dan het huis. Omdat we altijd buiten leven. De dierenverblijven hebben daarom prioriteit. Als een dier goed op zijn plek zit, daar krijg je zelf ook een goed gevoel over.”

Worsten aan het zadel

Elke paal achter hebben ze zelf in de grond geslagen. Het erf hebben ze zelf betegeld en bestraat, ook om de voetjes droog te houden. “We zitten op een soort leemgrond. ‘s Zomers hebben we lang groen, maar in de winter kan het water hier niet zo snel weg.” Dat komt doordat de boerderij grenst aan het ‘vochtige’ Aamsveen. 144 hectare groot, zomaar 300 voetbalvelden groot om in sporttermen te blijven. Het is een van de schaarse hoogveengebieden in West-Europa en bestaat uit dikke zompige mostapijten van trilveen. Ruig en nauwelijks toegankelijk, met de Glanerbeek en zijn vochtige broekbossen als waardevolle biotoop. Bas rijdt er graag met zijn paard Wembley. “Ik ben een beetje een cowboy buiten. Hou van snel en racen. Dan hang ik twee droge worsten aan het zadel en ben ik zomaar een flink tijdje onderweg.”

“Ik ben een beetje een cowboy buiten.”

Varkensproof sauna

Elke dag staat hij om half acht op om de dieren te voeren en de stallen te verschonen. ’s Avonds is het opnieuw voedertijd. Nee, hij verkoopt geen ezelmelk, geitenkaas of scharreleieren. “Die boerderij is echt gewoon een hobby.” Hij doet ook nog een dag per week vrijwilligerswerk op de kinderboerderij uit zijn jeugd. Een jong bokje te veel? ‘Doe die maar bij Bas in de wei.’ Intussen heeft hij zelf een heuse kinderboerderij aan huis. Met paarden, ezels, geiten, kippen, schapen, ganzen, eenden en de twee varkens Choko en Coco. “Die kleine loopt echt de hele dag over het erf. Als je niet uitkijkt, ploft die bij je op de bank. En ja, nog een paar koetjes erbij, waarom niet.” Zo wacht er nog van alles. Vlonders rondom de natuurlijke zwemvijver die iets verderop in de weilanden ligt. Misschien straks een rieten dak, en ja, die hooizolder moet ook nog. Het liefst haalt hij daar een stuk uit, zodat je vanuit de woonkamer recht omhoog naar de nok van de boerderij kunt kijken. “We hebben een grote sauna gekregen. Die willen we onder een kapschuur plaatsen. Om een beetje aan onszelf te denken. Dan moet die sauna wel varkensproof zijn, anders lopen Choco en Coco straks nog bij ons naar binnen.”

==========================================================================

Rol van de Buitenstate makelaar:

Jeroen Nuyts van Euverman & Nuyts makelaars heeft Bas in 2017 advies gegeven bij de aankoop van zijn droomboerderij. Nu kijkt Jeroen mee naar de plannen en het idee om eventueel de kap te vervangen in een rieten kap. Er is een animatie foto gemaakt door Jeroen om te kijken of dit mooi staat. Zo’n grote verbouwing kan tot waardevermeerdering leiden voor de woonboerderij van Bas en Chantal.

‍